iSimangaliso Wetland Park
Blijf op de hoogte en volg José
18 Augustus 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Vanmorgen is Demi eerst naar het whale watching kantoortje gegaan. Heel veel mensen uit de groep hadden daar geregeld dat ze kunnen snorkelen en game viewen. En wij wilden graag mee met de groep. Dat is veel leuker dan met z’n tweëen. Toen bleek dat het dezelfde organisatie was, maar wij hadden het via de receptie geregeld. Om 8 uur werden we (10 mensen) opgehaald. Ik vond dat die man slecht te verstaan was… Maar ik heb wel de belangrijke dingen meegekregen. Hij vertelde dat ze het park bij St. Lucia willen verbinden met o.a. het Kruger Park. Het kruger Park loopt weer door in andere landen en andere parken. Op die manier zijn heel veel natuurparken met elkaar verbonden en hebben de dieren veel ruimte. Het wordt echt ontzettend groot.
Maar deze man was toch minder fanatiek dan Ed. Ed rijdt zelfs om olifantenpoep heen omdat er heel veel termieten in zitten. Deze man hakte een stuk van een boom af omdat de auto er anders niet langs zou passen en hij reed gewoon over een paar struiken heen. Ed had hem afgeschoten als hij het gezien had. Hij ruimt sigarettenpeukjes op en rookt zelf sigaretten die door de natuur makkelijk afbreekbaar zijn.
We zijn tijdens het game viewen wel van de verharde wegen afgegaan. Dat kan niet met de truck, dus het was wel leuk. Wel een hobbelig ritje. Het viel me heel erg op dat het hier zoveel groener is dan in het Kruger Park. Het heet ook niet voor niets St. Lucia Wetlands. Er waren ook andere dieren.
Geen impala’s, want die zakken weg in de modderige grond, want ze hebben 1 teen. In dat park kwam de rietbok meer voor. Die heeft 2 tenen met een stukje huid ertussen, als een kikker. Daarom zakt hij niet zo weg. Hetzelfde met koedoe’s en waterbokken. Hier was de Kleine Koedoe. De waterbokken zijn hier groter dan de koedoe’s. Er zijn ook meer rode duikers en bosbokken. En we hebben wel drie zadelbekooievaars gezien. Drie van de ± 100 in Zuid-Afrika. Ze zijn hier ook meer om de wetlands.
We hebben grazende nijlpaarden gezien, midden op de dag. Best uniek. Er stond een koele wind. Daarom kwamen ze uit het water. Verder hebben we buffels, zebra’s en veel wrattenzwijnen gezien. En… een mama neushoorn met gigantische hoorn, en een baby. 2 meter naast de auto. Echt vet!
Toen kwamen we bij de zee. Mooi blauw, groot strand… en VEEEEEEEL wind! Dat was koud. Maar goed. Kleren uit, in zwemkleding, flippers, bril en snorkel uitzoeken en het water in. Ik was te laat. Er waren niet genoeg snorkels voor iedereen. Flippers waren niet in mijn maat. Maar niemand deed ze aan. Ze zaten alleen maar in de weg.
Demi’s bril bleef niet goed zitten. Hij liep meteen vol met heerlijk zout water. Wel jammer. Hij heeft helemaal geen vissen gezien. Later ben ik met Saskia’s bril en snorkel de zee in gegaan. Het water was lekker. De wind was vooral vervelend. Er waren best hoge golven. Maar ik heb vissen gezien. Platte doorzichtige visjes. Ik zat midden in een school. Maar ik was alleen, iedereen was het water al uit om te lunchen. Dus toen ben ik ook maar gegaan.
We hadden vlees van de braai. Echt lekker. En we moesten uitkijken voor de apen die heel graag ons eten wilden hebben. Ze zaten overal in de bomen om ons heen. Liepen bij de braai, zaten in de auto. Eentje zat achter het stuur. Helaas geen foto van…
Na het eten konden we nog een uur gaan snorkelen, maar ik had het zo koud van de wind. Ik ben me gaan aankleden. Had ik niet moeten doen, want Ellen en Lotte hebben nog mooie vissen gezien bij de rotsen. Eigenlijk had ik gewoon moeten gaan, want het water was lekker. Dus, ik moet nog maar eens gaan snorkelen ergens als er niet zo veel wind is :P.
Toen we terug reden zagen we nog een neushoorn. Een mannetje dit keer. Ook twee meter naast de auto. Hij had 1 beschadigde hoorn. Onze chauffeur zei van het vechten. Ed zei dat hij waarschijnlijk verdoofd is en dat ze één hoorn verwijderd hebben om stropen tegen te gaan. Ik weet het niet… De chauffeur zei ook dat we een albino witkeelmeerkat hebben gezien, en Ed zei van niet, want hij had gewoon bruine ogen, niet rood. En de chauffeur wist niet dat er zo weinig zadelbekooievaars zijn.
Oh en we hebben iets vets gezien: een secretarisvogel. Wat een raar beest is dat. Vreemde vogel ;). Hij is best groot, heeft lange veren aan z’n kop, als een matje. En een lange staart, als een sleep. Hij jaagt op slangen. Deze had net één gevangen. Hij stampt erop, pakt de slang in z’n snavel, smijt hem een paar keer op de grond, stampt er nog eens op en begint dan met eten. Ziet er zo grappig uit! Lotte heeft get gefilmd :).
Terug in St. Lucia hebben we nog even souvenirs gekeken. Ik heb een beeldje gekocht voor oma’s verjaardag. Een echte Afrikaanse olifant. Kan mooi bij oma in de kast. Alle beeldjes zijn met de hand gemaakt. Demi heeft voor Elmi een armband. Het is echt moeilijk om iets voor haar te vinden. Sierraden zijn altijd goed, maar dat Afrikaanse is niet echt haar ding denken we. Maar dit armbandje is wel leuk, en Afrikaans :P.
Voor onszelf hebben we vijf beeldjes: de big 5. Er kwam een heel schattig meisje om ons te helpen. Ze heeft ons heel veel olifanten, giraffen en big 5 beeldjes laten zien. Allemaal net iets anders. Ander hout, ander model, andere maat. En met de sierraden ook. We kregen vanalles in onze handen gedrukt. En ze zijn gewend om te onderhandelen over de prijs. Ze begon er zelfs zelf mee. Ik keek naar de sticker: R120. En ze zegt meteen dat ik hem voor R100 mag hebben. Nou prima :). Daarna maakt ze een rekenfout waardoor we nog R50 minder betaald hebben. Ik vind dat ze best slordig zijn met dat soort dingen. Gisteren in het restaurant hadden ze één keer een toetje minder op de bon gezet. En vandaag bij een ander restaurant een cola te weinig.
We hebben met de hele groep gegeten. Ook met Iris en Jelco, en met Francis en Ed. Het was lekker, en het vulde enorm! En het was weer erg goedkoop.
Morgen gaan we vroeg opstaan, tent afbreken en richting Drakensbergen. Het is daar koud. Daarom gaan we daar binnen slapen. We kunnen met Ed mee bergbeklimmen. Alleen als we nergens over twijfelen. Als iemand last krijgt van de hoogte gaan we terug. Het is erg hoog, en heel koud, tot -20°C ofzo geloof ik. Maar we willen mee! Veel laagjes kleren aan, veel water mee. Het is een stuk zigzaggen naar boven. En het laatste stuk steile metalen trappen omhoog. Mensen met hoogtevrees moeten beneden blijven. Of ze kunnen met Ed aan een kabel vast omhoog. En eenmaal boven moeten we het mooiste uitzicht ooit zien. En de Tugela Falls: hoogste waterval van Afrika. Eigenlijk hoogste van de wereld, maar niet in een rechte lijn naar beneden. Hij heeft 5 drops, 948 meter totaal. Ik hoop dat ik die tocht kan maken. Ed gaat ons helemaal keuren of we mee mogen en checkt ons tijdens de bergbeklimming elke 20 minuten voor hoogteziekte.
Oooh, Demi ligt te slapen naast mij. Hij snurkt een beetje. Ik ga ook slapen. Laatste nacht in de tent. Trusten!
José
Maar deze man was toch minder fanatiek dan Ed. Ed rijdt zelfs om olifantenpoep heen omdat er heel veel termieten in zitten. Deze man hakte een stuk van een boom af omdat de auto er anders niet langs zou passen en hij reed gewoon over een paar struiken heen. Ed had hem afgeschoten als hij het gezien had. Hij ruimt sigarettenpeukjes op en rookt zelf sigaretten die door de natuur makkelijk afbreekbaar zijn.
We zijn tijdens het game viewen wel van de verharde wegen afgegaan. Dat kan niet met de truck, dus het was wel leuk. Wel een hobbelig ritje. Het viel me heel erg op dat het hier zoveel groener is dan in het Kruger Park. Het heet ook niet voor niets St. Lucia Wetlands. Er waren ook andere dieren.
Geen impala’s, want die zakken weg in de modderige grond, want ze hebben 1 teen. In dat park kwam de rietbok meer voor. Die heeft 2 tenen met een stukje huid ertussen, als een kikker. Daarom zakt hij niet zo weg. Hetzelfde met koedoe’s en waterbokken. Hier was de Kleine Koedoe. De waterbokken zijn hier groter dan de koedoe’s. Er zijn ook meer rode duikers en bosbokken. En we hebben wel drie zadelbekooievaars gezien. Drie van de ± 100 in Zuid-Afrika. Ze zijn hier ook meer om de wetlands.
We hebben grazende nijlpaarden gezien, midden op de dag. Best uniek. Er stond een koele wind. Daarom kwamen ze uit het water. Verder hebben we buffels, zebra’s en veel wrattenzwijnen gezien. En… een mama neushoorn met gigantische hoorn, en een baby. 2 meter naast de auto. Echt vet!
Toen kwamen we bij de zee. Mooi blauw, groot strand… en VEEEEEEEL wind! Dat was koud. Maar goed. Kleren uit, in zwemkleding, flippers, bril en snorkel uitzoeken en het water in. Ik was te laat. Er waren niet genoeg snorkels voor iedereen. Flippers waren niet in mijn maat. Maar niemand deed ze aan. Ze zaten alleen maar in de weg.
Demi’s bril bleef niet goed zitten. Hij liep meteen vol met heerlijk zout water. Wel jammer. Hij heeft helemaal geen vissen gezien. Later ben ik met Saskia’s bril en snorkel de zee in gegaan. Het water was lekker. De wind was vooral vervelend. Er waren best hoge golven. Maar ik heb vissen gezien. Platte doorzichtige visjes. Ik zat midden in een school. Maar ik was alleen, iedereen was het water al uit om te lunchen. Dus toen ben ik ook maar gegaan.
We hadden vlees van de braai. Echt lekker. En we moesten uitkijken voor de apen die heel graag ons eten wilden hebben. Ze zaten overal in de bomen om ons heen. Liepen bij de braai, zaten in de auto. Eentje zat achter het stuur. Helaas geen foto van…
Na het eten konden we nog een uur gaan snorkelen, maar ik had het zo koud van de wind. Ik ben me gaan aankleden. Had ik niet moeten doen, want Ellen en Lotte hebben nog mooie vissen gezien bij de rotsen. Eigenlijk had ik gewoon moeten gaan, want het water was lekker. Dus, ik moet nog maar eens gaan snorkelen ergens als er niet zo veel wind is :P.
Toen we terug reden zagen we nog een neushoorn. Een mannetje dit keer. Ook twee meter naast de auto. Hij had 1 beschadigde hoorn. Onze chauffeur zei van het vechten. Ed zei dat hij waarschijnlijk verdoofd is en dat ze één hoorn verwijderd hebben om stropen tegen te gaan. Ik weet het niet… De chauffeur zei ook dat we een albino witkeelmeerkat hebben gezien, en Ed zei van niet, want hij had gewoon bruine ogen, niet rood. En de chauffeur wist niet dat er zo weinig zadelbekooievaars zijn.
Oh en we hebben iets vets gezien: een secretarisvogel. Wat een raar beest is dat. Vreemde vogel ;). Hij is best groot, heeft lange veren aan z’n kop, als een matje. En een lange staart, als een sleep. Hij jaagt op slangen. Deze had net één gevangen. Hij stampt erop, pakt de slang in z’n snavel, smijt hem een paar keer op de grond, stampt er nog eens op en begint dan met eten. Ziet er zo grappig uit! Lotte heeft get gefilmd :).
Terug in St. Lucia hebben we nog even souvenirs gekeken. Ik heb een beeldje gekocht voor oma’s verjaardag. Een echte Afrikaanse olifant. Kan mooi bij oma in de kast. Alle beeldjes zijn met de hand gemaakt. Demi heeft voor Elmi een armband. Het is echt moeilijk om iets voor haar te vinden. Sierraden zijn altijd goed, maar dat Afrikaanse is niet echt haar ding denken we. Maar dit armbandje is wel leuk, en Afrikaans :P.
Voor onszelf hebben we vijf beeldjes: de big 5. Er kwam een heel schattig meisje om ons te helpen. Ze heeft ons heel veel olifanten, giraffen en big 5 beeldjes laten zien. Allemaal net iets anders. Ander hout, ander model, andere maat. En met de sierraden ook. We kregen vanalles in onze handen gedrukt. En ze zijn gewend om te onderhandelen over de prijs. Ze begon er zelfs zelf mee. Ik keek naar de sticker: R120. En ze zegt meteen dat ik hem voor R100 mag hebben. Nou prima :). Daarna maakt ze een rekenfout waardoor we nog R50 minder betaald hebben. Ik vind dat ze best slordig zijn met dat soort dingen. Gisteren in het restaurant hadden ze één keer een toetje minder op de bon gezet. En vandaag bij een ander restaurant een cola te weinig.
We hebben met de hele groep gegeten. Ook met Iris en Jelco, en met Francis en Ed. Het was lekker, en het vulde enorm! En het was weer erg goedkoop.
Morgen gaan we vroeg opstaan, tent afbreken en richting Drakensbergen. Het is daar koud. Daarom gaan we daar binnen slapen. We kunnen met Ed mee bergbeklimmen. Alleen als we nergens over twijfelen. Als iemand last krijgt van de hoogte gaan we terug. Het is erg hoog, en heel koud, tot -20°C ofzo geloof ik. Maar we willen mee! Veel laagjes kleren aan, veel water mee. Het is een stuk zigzaggen naar boven. En het laatste stuk steile metalen trappen omhoog. Mensen met hoogtevrees moeten beneden blijven. Of ze kunnen met Ed aan een kabel vast omhoog. En eenmaal boven moeten we het mooiste uitzicht ooit zien. En de Tugela Falls: hoogste waterval van Afrika. Eigenlijk hoogste van de wereld, maar niet in een rechte lijn naar beneden. Hij heeft 5 drops, 948 meter totaal. Ik hoop dat ik die tocht kan maken. Ed gaat ons helemaal keuren of we mee mogen en checkt ons tijdens de bergbeklimming elke 20 minuten voor hoogteziekte.
Oooh, Demi ligt te slapen naast mij. Hij snurkt een beetje. Ik ga ook slapen. Laatste nacht in de tent. Trusten!
José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
