Koffers & kakkerlakken

Ik heb er lang naar uitgekeken, en nu is het zover. Ik ben in Mumbai! Ik heb voor het eerst alleen gevlogen, en mijn stressbestendigheid werd meteen getest ;). Mijn eerste vlucht was zo erg vertraagd dat ik mijn 2e vlucht net wel of net niet zou halen. Dat werd uiteindelijk net niet en ik moest omboeken. Natuurlijk ging dat maar voor de helft goed; ik ben nu in Mumbai, maar mijn koffer niet. Op het vliegveld heb ik een formulier moeten invullen. Als mn koffer terecht is wordt hij bij mn guest house afgeleverd. Ik hoop echt dat dat snel is, want ik heb nu geen andere kleren, geen toiletspullen, geen adapter van mn laptop of telefoon..

Ik zit nu in het lab te wachten op de baas van mn begeleider, dus terwijl ik zit te typen loopt mn laptop niet langzaam leeg :P. Het lab is zo anders dan in Wageningen! Het is erg klein, en naar mijn mening vrij rommelig/chaotisch. Ik heb nog niemand een labjas zien dragen, en handschoenen heb ik alleen gezien bij de mensen die met cel culturen werken. In het lab staan ook allerlei andere dingen, zoals een gitaar en een vissenkom (inclusief eenzaam visje). De mensen die hier werken zijn wel erg gezellig :).

Mijn kamer in het guest house is prima. Het is niet groot, er past net een bed, bureau, kast, wasbak, koelkast, tafel en een stoel in, en dan is het ook wel vol. Ik heb ook minimaal 2 huisdieren. Er kwamen 2 mega kakkerlakken tussen een spleet bij de wasbak vandaan. 1 daarvan is vanmiddag al doodgemaakt door de schoonmakers die blijkbaar elke 3 dagen langskomen. Die andere kom ik denk ik vanavond wel weer tegen :P.

Voor het ontbijt kan ik smorgens in mn guest house terecht, of in 1 van de kantines van het Tata instituut. Voor de lunch en avondeten kan ik ook naar de kantine toe. Ik heb zonet lunch gehad (rijst met groente en saus, en nog een yoghurt dingetje) voor 36 rupees. Dat is 50 eurocent! WOW, echt megagoedkoop :O. Ik besef het nu pas, want ik had het nog niet omgerekend..

Ik heb beloofd om niet zulke mega verhalen te schrijven, zoals ik normaal doe, want dan leest niemand ze meer. Ik hoop dat ik mn volgende verslag weer gewoon op mn laptop kan typen :)