Shoppen & gesprek met mijn begeleiders

Het is niet zo lang geleden dat ik mijn vorige verslag schreef, maar ik heb nu alweer genoeg te vertellen! Ten eerste: MIJN KOFFER IS TERUG!
Toch had ik wel even snel nieuwe spullen nodig. Op de 'campus' staan allemaal guest houses. Die zijn allemaal van het TIFR. De mensen die er overnachten zijn studenten, PhD-ers, gastsprekers, etc. De meeste mensen komen uit India. Dat vind ik wel jammer, want het was voor mij leuk geweest als er een 'lotgenoot' was, voor wie alles ook nieuw en ver van huis is. In het lab ben ik de enige buitenlander. Een van de guest houses heeft een winkeltje in de kelder. Daar heb ik douchegel, shampoo, creme spoeling, een tandenborstel en tandpasta gekocht. Eergisteravond ben ik met Disha, een masterstudente die bij hetzelfde lab werk, de stad in geweest om nieuwe kleren en ondergoed te kopen, want ik had natuurlijk geen andere kleren bij me in mn handbagage. ’s Avonds gingen we met de taxi daarheen (ik weet niet eens precies waar we uiteindelijk geweest zijn). Ik was heeeeeel blij dat ze bij me was. Het klinkt heel klunzig, maar ze moest me helpen met oversteken :P. Wat is het verkeer chaotisch! Overal zijn ze aan het toeteren en met lampen aan het knipperen. Het winkelen was ook een hele ervaring. Ik word op straat nagekeken. Bij elk kraampje willen mensen me dingen verkopen. Een vrouw wapperde zelfs met haar hand voor mn gezicht om maar mn aandacht te trekken terwijl ik langsliep. Ik ging er vanuit dat de mode totaal anders is dan in Nederland, dus ik probeerde dingen te vinden die ik eerder op de dag bij andere mensen gezien had en die ik mooi vond, maar dat viel in die drukke winkelstraat erg tegen. Uiteindelijk heb ik een paars shirtje gekocht bij een van de kraampjes. Daarna zijn we een winkel in gevlucht. Daar heb ik nog een broek gekocht, zo’n aladdin luchtig ding, en nog een shirtje. Ik kon niet passen, want we kwamen vlak voor sluitingstijd binnen. Daarna zijn we naar nog een andere winkel gegaan, want ik moest ook nog ondergoed kopen. Die winkel ga ik vaker bezoeken, want die was erg fijn. Daar kwam ik ook tot de conclusie dat Mumbai toch westerser is dan ik verwacht had (qua mode dan). Ze hadden leuke jurkjes en shirtjes, zelfs minirokjes. Daar heb ik een jurkje gepast en gekocht. Ik had er geen rekening mee gehouden dat Indiaase meisjes over het algemeen erg klein zijn, dus ik voelde me na het passen een olifant: maat L (de shirtjes die ik eerder zonder passen had gekocht zijn dus ook te klein). Het ondergoed passen was ook erg leuk, want de bh omtrek was in inches ipv centimeters. Iemand van de winkel heeft me geholpen, ook in het pashokje, waar ik helemaal moeilijk moest doen met de bandjes van mn schouders af laten glijden terwijl ik met mijn rug naar haar toe stond, zodat ik zo kort mogelijk geen bh aan had én dat zij niets kon zien :P. Dat maakt mij niets uit, maargoed, het moest zo. Uiteindelijk ging ook die winkel dicht en moesten we opschieten, maar ik wilde per se nog een borstel kopen. Een kwartier na sluitingstijd stonden we dan eindelijk buiten en konden we gaan eten bij een restaurantje. Ik was om half 11 weer thuis.
Sorry mensen, ik kan het deze keer echt niet kort houden! Er is zoveel gebeurd! Ik heb eergisteren een gesprek gehad met Shobhana (de baas van het lab) en gisteren met Sulabha (mijn begeleider). Ze zijn allebei ontzettend aardig en helemaal niet formeel. Ik zou gaan werken aan B cellen uit het bloed van mensen die geinfecteerd zijn met malaria. Helaas voor ons, maar gelukkig voor de inwoners van Mumbai, komt er op het moment erg weinig malaria voor in de stad. Daarom probeert het lab een samenwerking aan te gaan met wat ziekenhuizen, waar misschien nog wat mensen met malaria heen gaan, zodat ze die samples kunnen krijgen. Daar moet allemaal nog toestemming voor komen, en het is niet zeker of er wel genoeg samples zijn voor mijn onderzoek. Daarom heeft Sulabha voorgesteld om nog iets anders erbij te doen. Ik kan dan het andere onderwerp als hoofdonderwerp nemen, en de B cellen als extraatje voor mijn eigen ervaring. Of andersom, dat is helemaal aan mij. Er zijn 2 andere onderwerpen waar ik aan kan gaan werken: een over nanolipid carriers in neutrofielen (de cellen die vanuit Wageningen worden overgevlogen, en daar heb ik ook eerder mee gewerkt), of over de invloed van een milde malaria infectie op de hersenen in een muismodel. Ik denk dat ik voor het laatste kies, want hier in India zijn de regels wat dierproeven betreft veel soepeler. Het lijkt me wel interessant om daarbij betrokken te zijn, maar ik zal toch zelf geen dierproeven doen denk ik. Het andere onderwerp is ook interessant, maar heeft vrij veel overlap met wat ik al eerder gedaan heb. Met andere woorden, ik kan kiezen voor de bekende/veilige weg, of voor iets heel nieuws. Wordt vervolgd..
Ik had gisteren een ontzettend helder moment! Aangezien mijn koffer terug is wilde ik meteen mijn laptop weer aan de oplader leggen. Op mijn kamer is een stopcontact met 3 gaten in de vorm van een driehoek; de bovenste is groot, en de onderste 2 zijn kleiner. Ik heb een wereldstekker die te groot is; alle pinnen zijn even groot en de afstand ertussen is te groot. Toen bedacht ik dat de onderste 2 gaten even groot zijn als de normale Europese stekker.. JA, het paste. Alleen deed ie het niet. Ik dacht dat toch die 3e pin nodig was, dus ik ben naar het lab gegaan, waar ze beide typen stopcontacten hebben. Dus ik stop mijn wereldstekker erin, en vervolgens mijn laptop adapter. Weer niets… Toen kwam ik erachter dat naast elk stopcontact een soort van lichtknopje zit waarmee je het stopcontact aan zet. Dus achteraf had ik net zo goed op mijn kamer kunnen blijven, want het werkt gewoon! De internet verbinding is helaas niet zo goed als in Nederland. Het is langzaam en valt regelmatig weg.
Ik kan nog wel veel meer vertellen, maar dat moet ik niet doen. Oké, even heel kort.
• Mensen rijden hier links, ze lopen ook links op de stoep en stappen naar links om voor elkaar aan de kant te gaan. Lopende buffetten gaan van rechts naar links. Ik wist niet dat met al die dingen zo rechts georiënteerd ben, het valt me nu pas op! (Ja, ik heb bijna botsingen gehad, en ja, ik ben ook aan de verkeerde kant van de rij begonnen).
• Tijd is hier iets heeeel flexibels. Je mag zelf bepalen wanneer je aan je labwerk gaat beginnen. Ik was er vanmorgen om 9 uur en er was 1 meisje aan het werk. Mensen werken ook rustig tot laat door. Vandaag ben ik weggegaan rond 10 uur ’s avonds en er waren nog steeds mensen aan het werk.
• Vanavond gaan we blijkbaar met allemaal mensen van het lab uit, naar een of andere club. Ik ben benieuwd ;)