Dipje

Dit gaat een enigszins negatief reisverslag worden. Mn onderzoek is namelijk gestrand. Tijdelijk.. hoop ik. Ik weet dat onderzoek doen meestal met ups en downs gaat, maar ik heb nu toch wel het diepste dieptepunt in 3 maanden tijd gevonden. Het vervelende is, vanmorgen was ik nog super optimistisch en had ik er zin in. Ik zal even vertellen wat er gebeurd is:

Het was onze bedoeling om 7-10 dagen oude muisjes te infecteren met malaria, om vervolgens te kijken of er tijdelijke en blijvende gevolgen zijn in de hersenen en in de immuunrespons. Ik vertelde eerder al dat we het nog niet voor elkaar hebben gekregen om die muisjes te infecteren, terwijl het in volwassen dieren wel lukt. Ons lab heeft een samenwerking met een Frans lab. Het hoofd van dat lab, Sylviane, is nu hier, en Sulabha heeft maar haar het een en ander besproken. Zo kwamen we erachter dat het Franse lab ook met pups (4 dagen oud) heeft proberen te werken, maar dat het niet lukte. Ik heb alle zoekmachines afgespeurd naar publicaties over malaria in pups. Het enige dat ik kon vinden was malaria in 18 dagen oude muisjes. Later sprak ik Suman hierover, en hij zei dat het bij 14 dagen oude muizen ook gelukt was. Dus, hele jonge muisjes zijn resistent, en de vraag is nu 'waarom'. Nouja, die vraag was al snel weer verdwenen, want Sylviane's groep heeft dat blijkbaar allemaal uitgezocht én het is al gepubliceerd. Ja.. daar komt ze nu mee. Wel vreemd dat 2 labs die een samenwerking hebben zulke dingen niet met elkaar delen. Sylviane kon zich niet herinneren of het gepubliceerd was, maar blijkbaar wel. Al in 1996. Conclusie: ik heb 3 maanden lang mijn tijd verspild aan iets dat we hadden kunnen weten als de communicatie beter was. Of mijn literatuur zoek-skills, maar ik heb echt heel erg mijn best gedaan. En Suman ook trouwens. Sulabha en Shobhona wisten ook van niets. Ik heb nu geen idee wat ik moet gaan doen. Ik moet nu helemaal afwijken van mijn proposal..

Ondertussen zijn er nog meer dingen veranderd. Ik ben weer van kamer gewisseld (nog wel in hetzelfde gebouw). Het is in het guest house niet mogelijk om 6 maanden lang als gast te blijven, dus daarom doe ik nu mee met het VSRP (visiting students research program). Het is nu 'zomervakantie', en in plaats van een vakantiebaantje zoeken de studenten hier een zomer project. Ze doen 2 maanden lang onderzoek bij een van de departementen, en daar krijgen ze gratis onderdak en 7000 rupies (100 euro) per maand voor, en hun reiskosten van en naar huis worden vergoed als ze met de trein reizen. Ik ben nu ook een VSRP student, maar ik krijg alleen de gratis kamer. Geen salaris, geen reisvergoeding. Omdat ik een buitenlander ben. Pff.. discriminatie! :P Het is een eenpersoonskamer die gebruikt wordt als tweepersoonskamer. Ik heb dus nu een roomie. Ze heet Ekta, komt uit de buurt van Delhi en studeert natuurkunde. Ze doet haar project bij het departement van nuclear physics. Ik vind het wel leuk om een kamergenoot te hebben, maar het is wel krap. Daarnaast doet de airco het niet, dus het is ook erg warm. Het personeel van het guest house denkt vast dat we niet helemaal 100% zijn, want we hebben al een paar keer een klacht gehad, en als ze komen kijken blijkt er niets aan de hand te zijn. Bijvoorbeeld, onze deur klemt, de sleutels waren binnen, en wij waren allebei buiten. Er werd iemand gestuurd om onze deur te repareren, maar volgens die persoon was er niets mis met de deur. En zo waren er nog een aantal stomme dingen.

Als VSRP student moet ik wel verplicht naar de colleges. Dat is erg vervelend, want ze zijn van 11 tot 1. Ik moet mn experimenten er dus omheen plannen, en dat is lastig. Gisteren ben ik niet naar het college geweest, want we hadden een lab vergadering. Dat hebben we elke week, en elke week verteld iemand anders wat ie gedaan heeft. Ik had het besproken met Sulabha, en ze zei dat labmeet belangrijker was. Achteraf kreeg ik commentaar van een van de VSRP organisatoren: ik moet voortaan aanwezig zijn, anders moet ik maar stoppen met het VSRP en dan kan ik de gratis kamer vergeten.. Beetje overdreven. De colleges zijn voor mij totaal niet interessant. Elk departement geeft een introductie van 2 uur. De meeste departementen zijn natuurkundig, dus ik begrijp er niets van. En als ik het wel begrijp versta ik het vaak niet, want sommige sprekers hebben zo'n verschrikkelijk accent, dat ik pas na een paar minuten besef dat ze in het Engels praten. Vandaag heb ik tijdens die 2 uur een groot deel van mijn reisverslag geschreven, dat toen nog volledig positief was. Wat me opviel is dat de sprekers vaak helemaal niet goed kunnen vertellen/presenteren. Ze praten monotoon, ze hebben geen interactie met de studenten en ze hebben geen idee wat onze voorkennis is. Na elke spreker is er applaus. Of nouja, een applausje. Alsof ze bang zijn voor een beetje lawaai of enthousiasme. Het applaus is heel zacht en kort. Volgens mij klappen mensen niet eens in hun handen, maar alleen met hun vingers tegen elkaar.. Oh en als PhD studenten hun werk presenteren worden ze afgemaakt door de PI's die veel kritische vragen stellen. Niets mis met kritisch, maar de ondertoon is vlijmscherp. Soms worden studenten stilletjes uitgelachen door een groepje PI's.

Ik moet dit verslag toch positief eindigen :P. Ik zal eens wat vertellen over de mode en kleding in India. Ja, het is waar Sjoerd: er zijn behoorlijk wat mensen die sneakers dragen op een outfit waar het niet bij past. Mannen in nette kleding.. met sneakers. Vrouwen in sari's.. met sneakers. Er zijn ook veel mannen die van die ouderwetse sandalen dragen. De snor is hier erg populair. Persoonlijk vind ik het er verschrikkelijk uitzien. Er is hier geen enkele man die gel in zn haar heeft. Volgens mij dragen de meeste vrouwen geen make-up, maar ze doen wel van alles met hun haar. Veel vrouwen hebben verse bloemen in hun haar, en dragen het in een lange vlecht (echt lang, want veel vrouwen hebben erg lang haar). Ik hoorde trouwens dat sommige vrouwen hun haar insmeren met olie de dag voordat ze het gaan wassen, als preconditioner ofzo. Strakke kleding is hier echt niet in. Naast sari's dragen veel vrouwen een spijkerbroek of een legging met daarop een soort lange blouse, een kurti. Ik kan de kurti's wel waarderen, en ik wil er zelf ook een kopen, maar ik vind dat de meeste kurti's weinig vorm hebben. Naar mijn smaak zijn ze te wijd. Dan heb je nog de salwar kameez. Salwar is een wijde broek tot op de enkels, en kameez is een soort van kurti, maar dan langer. De broek en de kurti vormen samen een setje. Daarbij is het gebruikelijk om een soort van sjaal (ik ben de Indiase naam vergeten) achterstevoren te dragen, zodat de uiteinden achter je aan wapperen als je loopt. De lus aan de voorkant moet je borsten bedekken, want die mag niemand zien blijkbaar :P. Alsof de blouse nog niet wijd genoeg was.. Die sjaal past ook weer bij het setje. Ik vind het er erg mooi uitzien bij andere vrouwen, maar ik weet niet of ik dit zelf ook wil kopen. Ik zal het in NL toch nooit dragen. Wat ik wel erg mooi vind (om naar te kijken) - ik kom de naam net online tegen, en ik heb dit eerder gezien bij bollywood actrices - is de Ghagra Choli. Ik zal voor de duidelijkheid van alle kledingstukken foto's toevoegen

Sari: http://4.bp.blogspot.com/_NXv7tSWwKzQ/TNQJSujLkvI/AAAAAAAAAQA/04MtNSL09VQ/s1600/burgundy_baluchari_sari_depicting_an_indian_wedding_yf34.jpg
Kurti: http://2.bp.blogspot.com/_85zsL9qIXm0/TAlHLMH4dnI/AAAAAAAAKGQ/P0KIuiRVxFk/s1600/Indian+Tunic+Fashion+www.She9.blogspot.com+(5).jpg
Salwar kameez: http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRYUxFXsGTJn_gDdRx7DAx143zzt4pBnMHqqeWjLPyfc0gQq0fj-g
Ghagra Choli/lehanga choli: http://media.fashionkafatka.com/fkfbride/media/catalog/product/cache/1/image/89393066b1de6c9924c14c145a83d718/p/r/priyanka-chopra-lehenga-choli-mizwan-2012.jpg

Ondertussen staat Demi nu met Sempre op het podium denk ik. Ik vind het erg jammer dat ik het moet missen :(. Ik hoop dat alles goed gaat, en dat ze mijn toitoitje hebben gekregen. Ik lees de reacties graag hieronder ;)

Oh en de laatste foto's zijn hier en op facebook te vinden: http://www.mijnalbum.nl/Album=GK4OQL6K